اصل پارتو (Pareto Principle)

تصور کنید که لیست بی‌پایانی از کارهای انباشته شده در اختیار دارید و زمان کافی برای انجام آن‌ها ندارید. در این موقعیت، اصل پارتو می‌تواند بسیار مفید باشد.

با استفاده از اصل پارتو، می‌توانید ۲۰ درصد از کارها را شناسایی کنید که به دست آوردن ۸۰ درصد از نتایج مطلوب را ممکن می‌سازند و به جای سرگردانی و تلاش بیهوده برای انجام همه وظایف، کارهایی که بیشترین تأثیر را دارند در اولویت قرار دهید.

اصل پارتو چیست؟

قانون ۸۰/۲۰ به احترام پایه گذار آن، ویلفردو پارتو (Vilfredo Pareto)، «اصل پارتو» هم نامیده می‌شود. بر اساس این اصل، ۲۰ درصد از فعالیت‎‌های شما معمولاً منجر به ۸۰ درصد نتیجه می‌شوند. به این معنی که بخش کوچکی از عوامل تعیین‌ کننده مهمترین تأثیر را دارند، در حالی که بقیه عوامل تأثیر کمتری دارند. این اصل، از مهمترین مفاهیم در مدیریت زمان در زندگی است.

با استفاده از اصل پارتو، تمرکزتان را بر روی عوامل کلیدی و مؤثرتر بگذارید. با شناسایی عوامل کلیدی، به شکل هوشمندانه‌تری زمان، تلاش و انرژی خود را مدیریت می‌کنید. استفاده از این اصل، به ما کمک می‌کند بیشترین نتایج را با حداقل تلاش و هزینه به دست آوریم.

اصل پارتو به ما یادآوری می‌کند که نباید به صورت یکنواخت و بدون تمرکز تلاش کنیم. بلکه باید از تمرکزمان بر روی عوامل حیاتی، برای دستیابی به نتایج بهتر استفاده کنیم. این اصل ابزار قدرتمندی است که به ما کمک می‌کند تصمیم‌گیری‌های هوشمندانه‌ و موثرتر براساس اولویت‌ها و ارزش‌های واقعی خود داشته باشیم.

۲۰ درصد تلاش، برابر با ۸۰ درصد نتیجه

شاید کمی پیچیده به نظر برسد، اما اگر از اصل پارتو پیروی کنیم، متوجه می‌شویم که تمرکز بر ۲۰ درصد مهم‌تر از صرف وقت و انرژی بر ۸۰ درصد غیرضروری است. به عبارت دیگر، از میان تعدادی کار که در طول روز انجام می‌دهیم، تنها ۲ مورد از آن‌ها واقعاً اهمیت دارند. بنابراین، مرکز توجه خود را روی ۲ کار مهم بگذارید. اگر روی این ۲۰ درصد تمرکز نکنید، ۸۰ درصد از زمانتان را از دست خواهید داد.

تاریخچه‌ اصل پارتو

تاریخچه اصل پارتو به مشاهدات و مطالعات ویلفردو پارتو (Vilfredo Pareto)، اقتصاددان و جامعه‌شناس ایتالیایی، باز می‌گردد. پارتو برای نخستین بار در اواخر قرن نوزدهم، در حین مطالعه توزیع درآمد در جامعه، به این اصل پی برد.

پارتو در تحقیقات خود، متوجه شد که تقریباً ۸۰ درصد از زمین‌ها در ایتالیا متعلق به ۲۰ درصد از جمعیت است. این نتیجه او را تحت تأثیر قرار داد. مشاهدات پارتو به طیف گسترده‌تری گسترش یافت. وی متوجه شد که قسمتی کوچک از علل یا ورودی‌ها در سیستم‌های مختلف اقتصادی و اجتماعی، معمولاً بیشترین تأثیرات یا پیامدها را به همراه دارند. این مفهوم بعدها به عنوان اصل پارتو یا قانون ۸۰/۲۰ شناخته شد.

اگرچه اصل پارتو در ابتدا بر نابرابری اقتصادی تمرکز داشت، اما به مرور زمان، در زمینه‌های مختلفی از جمله تجارت، مدیریت و بهبود کیفیت به کار گرفته شده است. این اصل در علوم اجتماعی و مدیریت به عنوان اصل کلیدی برای تمرکز بر عوامل کلیدی و بهبود عملکرد استفاده می‌شود و به ما کمک می‌کند که تلاش‌ خود را بر مواردی متمرکز کنیم که دستاوردهای بیشتری دارند.

اصل پارتو در طراحی تجربه کاربری

اصل پارتو بیان می‌کند که تاکید بر بخش‌های مهم و تأثیرگذار که قسمت کوچکی از محتوا یا امکانات‌ وب‌سایت است، بیشترین تأثیر را در تجربه کاربران دارد. به این معنی که تمرکز بر قسمت‌های کلیدی می‌تواند بهبود قابل توجهی در تجربه کاربری ایجاد کند.

اگر تمرکز بر روی بخشی که برای کاربران مهم است را کاهش دهید، ممکن است کاربران خود را از دست بدهید. اما اگر امکانات مهم وب‌سایت خود را بهبود بخشید، کاربران جدید جذب می‌کنید و کاربران فعلی را نیز وفادار نگه می‌دارید.

همچنین دریافت نظرات کاربران درباره بهبود تجربه کاربری، با اصل پارتو هم‌خوانی دارد. گاهی تعداد کمی از کاربران، پیشنهاداتی برای بهبود ارائه می‌دهند. بهتر است از اصل پارتو استفاده کنید و به جای اجرای تمامی بهبودها، بر روی موارد اصلی و مهم تمرکز کنید.

به‌ کارگیری اصل پارتو در تجربه کاربری، چندین مزیت دارد:

•  اصل پارتو، امکان شناسایی امکانات ارزشمند در ابتدای پروژه را به ما می‌دهد تا تمرکز خود را بر آنچه واقعاً مهم است بگذاریم و در زمان صرفه‌جویی کنیم.
• استفاده از اصل پارتو باعث بهینه‌سازی مدل کسب و کار می‌شود، زیرا متوجه می‌شویم که بخش کوچکی از امکانات یا کاربران، بیشترین درآمد را تولید می‌کنند. این اطلاعات امکان تصمیم‌گیری آگاهانه را فراهم می کند.
• اصل پارتو ما را ترغیب می‌کند تا به امکانات موجود نگاهی دقیق داشته باشیم و تشخیص دهیم که کدامیک از آن‌ها موثر هستند یا نیاز به بهبود دارند و کدام ممکن است اثرگذاری مورد انتظار را نداشته باشند. با بهبود تدریجی امکانات ارزشمند، می‌توانیم تجربه کاربری بهتری را ارائه دهیم.

منبع: usabilitygeek

چگونه ۲۰ درصد را شناسایی کنیم؟

ما می‌توانیم از روش‌ها و رویکردهای داده‌محور (Data-Driven)، برای شناسایی ۲۰ درصد امکانات حیاتی پروژه‌هایمان استفاده کنیم.

• تحقیقات کاربر (User Research): با انجام تست کاربردپذیری مشاهده کنید که مردم چگونه با محصول تعامل می‌کنند. با مطالعه رفتار و ترجیحات کاربران، دریافت‌هایی درباره امکاناتی که بیشترین توجه و استفاده را دریافت می‌کنند، بدست آورید.
• تجزیه و تحلیل (Analytics): از ابزارهای تجزیه و تحلیل مانند گوگل آنالیتیکس (Google Analytics) برای تحلیل داده‌ها در مورد رفتار کاربران و نرخ تبدیل استفاده کنید. این داده‌ها نشان می‌دهند که کدام امکانات، بیشترین تعامل را به دنبال دارد یا به طور قابل توجهی در رضایت کاربران نقش دارد.
• برنامه‌ریزی و اولویت‌بندی (Planning and Prioritization): در مرحله برنامه‌ریزی، به دقت در نظر بگیرید که کدامیک از امکانات تأثیر قابل توجهی بر تجربه کاربر دارند و با اهداف همسو می‌شود. از ابتدا اولویت‌بندی امکانات را در نظر بگیرید.
• بهبود تدریجی (Iterative Improvement): به طور مداوم بازخورد کاربران را جمع آوری کنید و بر اساس بازخورد آن‌ها، امکانات را بهبود بخشید. این فرآیند تکاملی به ما امکان می‌دهد تا در طول زمان ویژگی‌هایی که بیشترین ارزش را دارند بهبود بخشیم و اطمینان حاصل کنیم که برای کاربران مرتبط و تأثیرگذار هستند.

به خاطر داشته باشید که شناسایی ۲۰ درصد، ممکن است بسته به پروژه و متناسب با شرایط متفاوت باشد. نکته کلیدی این است که از داده‌ها، تحقیق و برنامه‌ریزی دقیق برای شناسایی ویژگی‌هایی که بیشترین ارزش و تأثیر را برای کاربران ارائه می‌دهند، استفاده کنیم.

اعمال قانون ۸۰/۲۰ در فرآیند طراحی

• بیشترین امکانات استفاده شده را در دسترس قرار دهید.

  امکاناتی که بیشترین استفاده را دارد در دسترس قرار دهید و مطمئن شوید کاربران سرگردان نمی‌شوند. امکاناتی که کاربران تعامل بیشتری با آن‌ها داشتند رادر بخش ناوبری (Bottom Navigation) صفحه گروه‌بندی کنید.

  تصویر زیر، نمونه‌ای از طراحی برنامه اپراتور موبایل است که سیستم ناوبری (Navigation) ساده‌ای دارد و تنها شامل سه مورد است. این سادگی، دسترسی آسان به رایج‌ترین امکانات را برای کاربران فراهم می‌کند.

طراحی توسط: sshikhrakar منبع: ux360

• امکاناتی که اولویت کمتری دارند را از طراحی حذف کنید.

  حتی اگر برخی از امکانات همیشه استفاده نمی‌شوند، به این معنی نیست که هرگز کاربران از آن‌ها استفاده نمی‌کنند. آن‌ها تمایل دارند از تمام قابلیت‌‎های موجود استفاده کنند. یکی از روش‌های عملی برای سازماندهی ویژگی‌هایی که کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرند، قرار دادن بعضی ویژگی‌ها در منوی همبرگر (Hamburger Menu) است. در صورت نیاز، راهی ساده برای دسترسی به آن‌ها ارائه ‌کنید.

  تصویر زیر نشان می‌دهد که نتفلیکس این رویکرد را به طور واضح اجرا کرده‌است. امکانات مورد استفاده را در معرض دید کاربر گذاشته و امکانات پیشرفته (Advanced Features) را در همبرگر منو ارائه می‌دهد.

برنامه موبایل نتفلیکس از منوی همبرگر برای پنهان کردن ویژگی‌های پیشرفته استفاده می‌کند. منبع: ux360

• معمولا، افراد گزینه‌هایی را انتخاب می‌کنند که قبلاً استفاده می‌کردند.

  به عنوان مثال، در مورد برنامه خرید آنلاین، ارائه گزینه‌ پیش فرض برای کاربران سودمند است. این قابلیت، نیاز کاربر به وارد کردن جزئیات را برطرف می کند و تجربه کاربر را ساده می‌کند.

  همانطور که در طراحی زیر مشاهده می‌کنید، تعدادی گزینه پرداخت در اختیار کاربران قرار می‎گیرد. فقط یک بانک به صورت پیش فرض در بین این گزینه‌ها وجود دارد که کاربر آن گزینه را تعیین کرده است.

تنظیم روش پیش‌فرض در اپلیکیشن پرداخت. منبع: ux360

نتیجه‌گیری

اصل پارتو، ابزاری ارزشمند برای تصمیم‌گیری در تجربه کاربری است. این اصل به شما کمک می‌کند تا امکانات خود را بر اساس داده‌های قابل سنجش مانند تحقیقات، تجزیه و تحلیل و مدیریت پروژه، اولویت‌بندی کنید. به کارگیری اصل پارتو به شما این امکان را می‌دهد که بر روی زمینه‌هایی تمرکز کنید که بیشترین نتایج را به همراه دارند.
اصل پارتو به شما کمک می‌کند تا با استفاده از داده‌های قابل سنجش، تلاش‌ خود را روی تأثیرگذارترین جنبه‌های کارتان متمرکز کنید. و با تصمیم‌گیری‌های آگاهانه تجربه کاربری موفق‌تری ارائه دهید.

منابع

• uxdesign
• ux360
• nngroup
• lawsofux
• medium
• usabilitygeek

اصل پارتو (Pareto Principle)

حجم فایل:1.8MB

دانلود دفترچه